มีไม่กี่อย่างในโลก
ย้ำว่าในโลก
ที่ฉันได้ทำแล้วมีความสุข
ซึ่งก็เป็นความชอบของตัวฉันเอง :)
บางคนอ่านแล้วคงคิดว่า
มึงจะบ้าเหรอ
กูไม่ได้อยากรู้
ก็เรื่องของมึงสิครับ
เข้ามาอ่านทำแมวน้ำอะไรล่ะ
บางคนอ่านแล้วคิดว่า
ทำแล้วไม่เห็นจะสุขเลย
งั้นๆแหละ
ก็บอกแล้วไงครับว่าแล้วแต่ความชอบ
ท่านทำแล้วไม่สุขเหมือนผม
ก็เรื่องของพวกท่านแล้วครับ
บางอย่างก็เป็นสถานที่ที่ชอบไป
เรียกง่ายๆว่าที่ชอบๆ XD
ลองดู :)
- แกล้งหมา
ชอบแกล้งให้มันจำฉันไม่ได้
มันจะเห่าแบบเอาเป็นเอาตาย
แต่พอเราแสดงตัวออกมาว่าเป็นเรา เท่านั้นแหละ
กระดิกหางซะตูดบิด ข้อดีของการแกล้งหมาคือ
หมาจะไม่ค่อยงอนเรา ไม่เหมือนแกล้งแฟน
งอนแม่งตะพึดตะพือ
- นั่งกินชาที่ร้าน Vivi ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ที่กินชานี่ไม่ได้กระแดะ แต่ฉันกินกาแฟไม่ได้
มันจะอ้วก มันคลื่นไส้ ไม่ได้สร้างภาพ
ร้านสงบ เย็นสบาย ไม่ต้องคิดอะไรมาก
เหมือนเอาก้อนความเครียดไปทิ้งแม่น้ำ
เปิดเพลงป็อปแจ็ซที่ฉันชอบ
หนังสือหนึ่งเล่ม ชาหนึ่งถ้วย บุหรี่ซองนึง
นั่งทอดอารมณ์ไปเรื่อยๆจนเย็น
- รดน้ำต้นไม้
ฉันปลูกผักกินเอง เท่าที่มีตอนนี้
ก็แทบจะไม่ต้องซื้อผักกินกันเลย พริก มะนาว
ข่า ตะไคร้ มะกรูด มะม่วง ชมพู เห็ดเป๋าฮิ้อ
ถั่วฝักยาว และอีกมากมายเหลือคณานับ
การที่เย็นๆ ยืนรดน้ำต้นไม้กับแม่และหมาอีก 3 ตัว
มีความสุขอย่าบอกใคร และยิ่งเมื่อต้นไม้ที่ฉันปลูกไว้
ออกดอกออกผลให้ได้กินกันกับแม่ ยิ่งสุขกว่าเดิม
- เดินเล่นวังหลัง
จุดประสงค์คือการไปหาของกินอร่อยๆแถวนั้น
ไม่ใช่ไปเดินหาซื้อของมือสองอย่างที่คนอื่นเขาทำกัน
ยกเว้นหนังสือเก่าที่ราคาถูกแสนถูก
ฉันชอบกินข้าวหน้าเป็ดแถวนั้น ต่อด้วยลอดช่องสิงคโปร์
เดินแว่บออกไปสูบบุหรี่ริมน้ำ แล้วเดินเลยไปไหว้พระ
ที่วัดระฆังโฆสิตาราม พอค่ำๆหน่อยก็เลยไปกิน
หอยทอดกระทะร้อนข้างศิริราช
ถึงแม้ว่าการจราจรแถวนั้นจะ
เข้าขั้นวิกฤติ แต่ยังไงๆฉันก็จะไป
- นั่งเล่นท่าน้ำวัดราชาธิวาศ
สงบอย่าบอกใคร เย็นๆจะเจี๊ยวจ๊าวนิดหน่อย
เพราะเด็กๆแถวนั้นมาโดน้ำเล่นกันเป็นฝูง แต่ก็สนุกดี
อากาศดี ลมเย็น นั่งฟังเพลง กินชานมไข่มุกหรือขนมที่
ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย
ออกมาจากซอยแวะกินเย็นตาโฟร้านคนรู้จักกัน
ให้เยอะเหมือนจะฆ่ากัน
- นั่งร้านเข้าท่าที่ท่าน้ำเทเวศร์
พอดีเพื่อนฉันเล่นดนตรีอยู่ที่นั่น ร้านไม่ได้สวยหรูอะไรนัก
แต่สงบ ลมเย็นสบาย มีร้านขายเศษขนมปังอาหารปลา
ให้อาหารปลาสวายขนาดกำลังน่ากิน(แต่กินไม่ได้)
- นั่งคุยกับพี่เอฟที่ร้านแก
ร้าน Immortal ซึ่งตอนนี้ย้ายไปอยู่แถวท่าน้ำเทเวศร์
ถึงแม้จะไม่ติดแม่น้ำ แต่บรรยากาศดีจนต้องแอบแวะไปบ่อยๆ
มีต้นไม่ใหญ้ ร่ม นั่งกินส้มตำกับพี่เอฟ คุยกันสัพเพเหระ
นินทาชาวบ้านกันไปเรื่อย สบายใจ
- เดินเล่นท่าพระจันทร์
แนะนำให้ไปช่วงที่ยังไม่เย็นมากนัก เพราะจะไม่จอแจ ร้านบะหมี่
หัวมุมอร่อยเวอร์ ร้านข้าวต้มก็อร่อย เอาง่ายๆ แถวนั้นมีแต่ของอร่อย
ฉันชอบออกมาเดินเล่นหลังจากเข้าไปนั่งหาอะไรอ่านในห้องสมุด
ปรีดี พนมยงค์ อากาศก็ไม่ร้อนจนเกินไปนักเพราะได้ลมแม่น้ำ
- ขับรถทางไกล
สิ่งที่คู่กับการขับรถทางไกลคือเพลงที่ชอบ และเมื่อเพลงที่ชอบ
บวกกับวิวข้างทางที่สวยๆ สิ่งที่ตามมาคือความสุข
ฉันชอบวิวข้างทางแถวเส้นไปมหาสารคามและเส้นไปพิษณุโลก
สงบ รถบรรทุกไม่เยอะ ได้เห็นวิถีชาวบ้าน แวะซื้อของกินรายทาง
กระจายรายได้สู่ชุมชนไปอีกทางหนึ่ง
- ให้หมามาปลุกตอนเช้า
เวลาหลับๆอยู่ แล้วรู้สึกมีอะไรนุ่มๆมาถูหลัง ได้ยินเสียงจมูกฟุดฟิด
ลืมตามาเจอหมาตัวโปรด มันมาปลุกเราให้ลุก สบายจัง
- ไปตลาดน้ำไทรน้อย
ที่ไปบ่อยเพราะมันใกล้บ้าน แต่ข้อเสียคือต้องตื่นเช้า
ก็เลยกลายเป็นไปไม่บ่อย เพราะตื่นไม่ทัน
ตลาดน้ำที่นี่ไม่ได้สร้างภาพ ไม่เหมือนตลาดน้ำดำเนินสะดวก
ของขายที่นี่ราคาถูกเวอร์ กล้วยไม้สวยๆต้นละแค่ 20-30 บาท
ฉันชอบซื้อหมูทอด ข้าวเหนียว น้ำขวดนึง มานั่งกินกับแม่ริมน้ำ
ให้อาหารปลา ซัดก๋วยเตี๋ยวหมูต่อ แล้วค่อยไปเดินดูต้นไม้กับแม่
แวะไหว้พระที่วัดไทรใหญ่ให้อารมณร่มๆ แล้วค่อยกลับบ้าน
- นั่งกินข้าวบนชั้นดาดฟ้าร้านพระนครบาร์
ฉันเคยไปกับแฟนเก่า ตอนค่ำๆหน่อยประมาณ 3 ทุ่ม
มองเห็นภูเขาทองเด่นเป็นตระหง่าน ลมเย็นๆ จุดเทียนบนโต๊ะ
เปิดเพลงป็อปแจ็ซเย็นๆ(อีกแล้ว)อาหารไม่ถึงกับอร่อย
อะไรมากนัก ติดหวานด้วยซ้ำ แต่บรรยากาศกินขาด
ถ้าไปคนเดียวค่อนข้างจะออกแนวรันทด เหงามาก
แต่ก็ยังสวยอยู่ดี
- ทำกับข้าว
สุดยอดที่สุด ฉันชอบทำกับข้าวมาก
มากเสียจนเคยถึงขนาดเมาปลิ้นก็ยังจะดันทุรังลุกมาทำ
ฉันชอบกลิ่นเขม่าควันไฟ ชอบผัด ชอบต้มหัวไชเท้า
ชอบทำแกงป่า ชอบไปหมด ขอแค่ได้ทำกับข้าว
- นั่งในโบสถ์
นั่งดูรูปพระพุทธประวัติ ไม่มีที่ใดในโลกที่อยู่แล้ว
สงบขนาดนี้มาก่อน นั่งนิ่งๆจ้องพระประธาน
แล้วค่อยๆหลับตา เป็นที่เดียวที่ฉันนั่งเจริญอาปานสติ
ได้นานที่สุด โดยที่ไม่วอกแวกเลย
ลองดูนะ :)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น