วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

สมุดโน้ต

ฉันเป็นคนหนึ่งที่พกสมุดโน้ตไว้จดงาน เป็นสมุดโน้ตปกโฟมสีเขียวสดที่ซื้อมาจากรุ่นพี่คนหนึ่งในงานเปิดท้ายขายของ ขนาดก็นับว่าใหญ่พอตัว เสียแต่ว่าบางไปหน่อยแค่นั้นเอง ส่วนใหญ่สิ่งที่ฉันจดลงไปจะเป็นรายการที่ต้องทำในวันต่อไป เมนูอาหาร วัตถุดิบแปลกๆ เบอร์โทรศัพท์ หรือแม้กระทั่งรูปวาดปัญญาอ่อนที่ฉันวาดเวลาไม่มีอะไรทำหรือเบื่อๆในห้องประชุม ซึ่งต้องขอพูดว่าฉันไม่มีหัวทางด้านศิลปะเอาเสียเลย ถ้าใครเคยเห็นรูปวาดของ Napoleon Dynamite แล้ว ฉันบอกได้เลยว่ารูปวาดของฉันก็ดูงี่เง่าปัญญาอ่อนไม่แพ้กัน

ฉันเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่นับว่าช่างสังเกตุอยู่ แต่ส่วนใหญ่ฉันจะชอบสังเกตุคนรอบข้างจากสมุดโน้ต (ในกรณีที่เขามี) ในนั้นจะมีอะไรหลายๆอย่าง เอาเป็นว่าสำหรับบางคน แค่ฉันเห็นสมุดโน้ตก็สามารถบอกได้เลยว่าเขาเป็นคนยังไง ชุ่ยหรือไม่ชุ่ย เป็นคนมีระเบียบหรือไม่ ชอบอยู่ในกรอบหรือชอบเป็นอิสระ

เริ่มจากเส้นบรรทัด ฉันชอบสมุดจดที่ไม่มีเส้น เพราะฉันไม่ชอบให้อะไรมาตีกรอบการขีดเขียนของฉัน มันเลยทำให้สิ่งที่ฉันจดมันออกจะชุ่ยไม่เป็นระเบียบ จดตรงนู้นทีตรงนั้นทีสะเปะสะปะไปเรื่อย จู่ๆก็มีรูปองคชาติที่วาดตอนเบื่อๆโผล่มาในหน้าที่โน้ตงานสำคัญๆ ทำให้บางครั้งฉันจะพูดอะไรไม่ออกเวลาที่คนอื่นแอบหยิบสมุดโน้ตที่ฉันเขียนไว้มาสำรวจ ได้แต่ยิ้มยอมรับว่าเป็นคนบ้ากามหมกมุ่นคนหนึ่ง แล้วก็รีบเดินหนีออกมา

ถ้าให้เดานิสัยตัวเองจากสมุดโน้ตที่จดไว้เกือบทุกวี่ทุกวัน ฉันฟันธงได้เลยว่าฉันเป็นคนชุ่ยมาก สกปรก ไม่เป็นระเบียบ เพ้อฝัน จับจด ไม่นิ่ง (นี่ยังไม่รวมถึงสภาพห้องพักที่รกพอๆกับสมุดโน้ต)

วันนี้ที่โรงเรียน ฉันแอบเห็นสมุดโน้ตเล็กๆที่ผู้ช่วยวัย 40 ยังสาวที่ชื่อพี่อรได้จดอะไรต่อมิอะไรไว้เต็มไปหมด ด้วยสันดานอยากรู้อยากเห็น ฉันเลยแอบชำเลืองไปมองตอนที่เขากำลังจดอะไรสักอย่างยุกยิกลงไปในสมุดโน้ตปกรูปทะเลที่เขาพกติดตัวเกือบตลอดเวลา

สิ่งที่ฉันเห็นคือวันที่ที่หวยออก และเลขหวยที่ออกในแต่ละงวด ซึ่งจากการคะเนคร่าวๆแล้ว น่าจะไม่ต่ำกว่า 30 งวด พี่อรลงตัวเลขหวยงวดล่าสุดอย่างขะมักเขม้นราวกับว่ามันเป็นวิชาหนึ่งที่เธอจะต้องตั้งใจกับมันให้ถึงที่สุด

อีกอย่าง ความเรียบร้อยของการจดโน้ต รวมไปถึงลายมือของพี่อรนั้น มันสื่อถึงกันกับที่เวลาฉันสั่งให้พี่อรเตรียมวัตถุดิบเตรียมอาหารไว้สอนนักเรียน พี่อรเตรียมของได้เรียบร้อยมาก และอีกอย่างหนึ่งที่สื่อถึงกันระหว่างนิสัยกับการจดนั้น คือการที่พี่อรเพิ่งจะมาลงเลขหวยที่ออกเอาในวันที่ 20 ซึ่งก็เหมือนกับหลายๆครั้งที่พี่อรลืมใส่วัตถุดิบบางอย่างไว้ในถาดเตรียมของนักเรียน อย่างวันนี้พี่อรก็ลืมใส่ตะไคร้ให้นักเรียน ทำให้ฉันต้องเอ็ดแกอยู่บ่อยๆ แต่เรื่องความเรียบร้อยนั้นไม่ต้องพูดถึง แกมีเต็มร้อย

ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่อรจะจดเลขหวยพวกนี้ไปทำไม เห็นแกเพิ่งยื่นใบลาออกปลายเดือนนี้ ก็สงสัยว่าจะไปเอาดีทางด้านใบ้หวยอยู่เหมือนกัน

สิ่งที่ฉันกำลังจะพยายามสื่อถึงก็คือ การจดโน้ตนั้นบอกได้ถึงลักษณะนิสัย บุคลิกความเป็นตัวตนของเจ้าของสมุดเล่มนั้นได้อย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งคนเรามักจะถ่ายทอดความรู้สึกความเป็นตัวเองลงไปอย่างที่เจ้าตัวเองนั้นก็ยังไม่รู้ตัว

คนเราก็เหมือนหนังสือ หนังสือก็เริ่มมาจากสมุดนี่แหละ จดมันเข้าไป บันทึกมันเข้าไปเรื่อยๆ มันก็หนาเป็นหนังสือได้ กว่าจะอ่านคนหนึ่งคนให้ออกได้มันก็เหมือนกับการอ่านหนังสือ จะหนาจะบาง มันก็ขึ้นอยู่กับการที่คนคนนั้นผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านอะไรมามากมายขนาดไหน

แต่ถ้าเราบันทึกทุกอย่างลงไปในสมุด แล้ววันหนึ่งเราอยากจะลืม ถ้าเป็นสมุด เราก็แค่ฉีกมันออก แต่คนเรานั้น จริงๆแล้วมันทำแบบนั้นไม่ได้ แม้ว่าฉันอยากจะทำแบบนั้นได้มากแค่ไหนก็ตาม สิ่งที่ทำได้ก็แค่พยายามเปิดข้ามหน้าที่ฉันไม่ต้องการจะจำ เปิดผ่านๆข้ามๆมันไป

แม้ว่าหลายๆครั้ง ฉันก็จะกลับมาอ่านหน้าที่ไม่อยากจะจดจำก็ตาม

ไม่มีความคิดเห็น: