ความทรงจำ

เธอทำให้ฉันไม่อยากไปหัวหินอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปดูหนังที่เดอะ มอลล์งามอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปนั่งกินกาแฟที่ Vivi อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปวังหลังอีก
เธอทำให้ฉันไม่ชอบย่านเมืองเก่าอีก
เธอทำให้ฉันไม่ชอบหอตัวเองที่ปากน้ำ
เธอทำให้ฉันมีอคติกับเด็กเพาะช่าง
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปหาวรัญญูที่ปาย
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปเดินเล่นแถวท่าเตียนและธรรมศาสตร์
เธอทำให้ฉันเกลียด Big C วงศ์สว่าง
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปบ้านไอ้ตูนอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปตลาดวัดไทรใหญ่เพื่อซื้อปลาดุกมาปล่อย
เธอทำให้ฉันเกลียดร้านส้มตำแถวบ้าน
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปอยุธยาอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปสวนอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปดูงานที่ V64 อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปบ้านพี่เป้อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปตลาดรถไฟอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปบ้านน้าที่เยาวราชอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปร้านหนังสือ Passport อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปคาร์แคร์ของวิมอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปเดินดูของที่พันทิพย์ งามวงศ์วานอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไป Makro แจ้งวัฒนะอีก

เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลง What Am I To You อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลง Maggie May อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลงลูกกรุงอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลง Dare4Distance อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลง Drivin Me Wild อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากฟังเพลง Que The Sun อีก

เธอทำให้ฉันไม่อยากกินสปาเก็ตตี้อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากกินเย็นตาโฟหน้าธนาคารไทยพาณิชอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากกินชาบูชิอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากกินไข่กระทะในซอยชินเขตอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากกินข้าวแถวท่าช้างอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากกินข้าวแถวท่าพระจันทร์อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปกินข้าวต้มฟ้ามุ่ยอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปกินเหล้าที่ Jazz Happens อีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปกินโจ๊กหน้าปากซอยบ้านวิมอีก
เธอทำให้ฉันไม่อยากไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านซากุระ เฮาส์อีก

เธอทำให้ฉันฟังเพลง Shed Your Love แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง On The Bus Mall แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง It's a Motherfucker แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง Your Hand In Mine แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง Fake Plastic Tree แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง High And Dry แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง Walking After You แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง Hallelujah แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง A Letter To Elise แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง A Movie Script Ending แล้วร้องไห้
เธอทำให้ฉันฟังเพลง Both Sides Now แล้วร้องไห้

ทั้งหมดนี้ ฉันเรียกมันว่า "ความทรงจำ"
ทุกที่ ทุกอย่าง มันมีความทรงจำของมัน
ความทรงจำที่มีเธออยู่ในนั้น

ฉันทนรับมันไม่ได้ที่จะต้องไปที่เหล่านั้น
แล้วต้องคิดถึงเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก

มันทนไม่ได้จริงๆ
ฉันเบื่อเหลือเกินกับการพันธนาการตัวเองไว้กับอดีตเหล่านี้